Η συγκεκριμένη εργασία αποτελείται από μία σειρά φωτογραφιών, οι οποίες επιχειρούν να εξερευνήσουν τα όρια μεταξύ του πραγματικού και του ονειρικού κόσμου. Είναι σαν η κάμερα να μπαίνει στο μυαλό του ανθρώπου που μόλις έχει ξυπνήσει, και να προσπαθεί να συλλάβει εκείνες τις λιγοστές, θολές εικόνες, πριν το συνειδητό του τον επαναφέρει οριστικά στην καθημερινή ρουτίνα. Είναι εκείνες οι στιγμές όπου τα σημεία εισόδου και εξόδου μπερδεύονται μεταξύ τους και αδυνατούμε να διακρίνουμε με βεβαιότητα που τελειώνει το όνειρο και που ξεκινά η πραγματικότητα.
Εφοδιασμένος με έναν lensbaby φακό, προσπαθώ τα τελευταία χρόνια να αποτυπώνω ασπρόμαυρα όνειρα και ξεθωριασμένες αναμνήσεις. Εικόνες που αναδύονται απευθείας μέσα από το ασυνείδητο, και όπου οι απαντήσεις ως προς το «τι;», το «που;» και το «πότε;» είναι τόσο θολές όσο και η ίδια η εικόνα.
