Παιδιά πριν την εφηβεία. Παιδιά μετανάστες από το Αφγανιστάν. Παιδιά που φωτογραφίζω σε κεντρική πλατεία της Αθήνας, στους δρόμους , σε ξενοδοχεία ,στα σπιτιά όπου διαμένουν. Το παιχνίδι -αναγκαίο μέσο έκφρασης για κάθε παιδί- είναι η κινητήριος δύναμη για αυτές τις φωτογραφίες. Δια μέσω αυτού, εκδηλώνονται αυθόρμητα κρυμμένα συναισθήματα όπως ο φόβος, η βία, ο τρόμος, η συστολή…

Ο κόσμος τους ειναι ρευστός…η οικογένεια, οι φίλοι, η χώρα διαμονής, το περιβάλλον, η διαμόρφωση της προσωπικής τους ταυτότητας.

Το μυστηριώδες αναγάγει την σιωπή και το δυσοίωνο στις φωτογραφίες αυτές.