Στη σειρά Humans in nature παρουσιάζονται σκηνοθετημένα πορτραίτα νέων ανθρώπων οι οποίοι είναι όλοι κάτοικοι της Αθήνας, ζουν στους γρήγορους ρυθμούς και στο άγχος που δημιουργεί μια μεγάλη πόλη. Θέλησα να προτείνω μια δυνατότητα διαφυγής από αυτή τη κατάσταση και να κατευθυνθώ προς ένα τοπίο φυσικό όπως είναι το πάρκο που εμπεριέχει  την εικόνα τέτοιου τοπίου το οποίο βρίσκεται μέσα στη πόλη. Το ανθρώπινο στοιχείο εντάσσεται στη φύση, αγκαλιάζεται από αυτήν μέσα από την πυκνή βλάστηση. Η άκαμπτη στάση του σώματος μπορεί να παρομοιαστεί ως ένας κορμός δέντρου θέλοντας να δείξω ότι ο άνθρωπος ακόμα και ζώντας στη πόλη μπορεί να εναρμονιστεί με τη φύση εφόσον αποτελεί ουσιαστικά μέρος της.