Στη Μπουρκίνα Φάσο η εξόρυξη χρυσού είναι για πολλές οικογένειες ο μοναδικός τρόπος για να κερδίσουν τα προς το ζην. Ενώ στον δυτικό κόσμο ο χρυσός συμβολίζει την πολυτέλεια και τον υπερβολικό πλούτο, εκείνες οι περιοχές εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες ακραίες φτώχειας. Ολόκληρες κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, εργάζονται ως χρυσοθήρες. Η εξόρυξη χρυσού συνιστά μία εξαιρετικά επικίνδυνη εργασία, καθώς σκάβουν κάθετες σήραγγες στο έδαφος που φτάνουν έως και 100 μ. βάθους.
Χιλιάδες νεαροί άντρες και παιδιά βρίσκονται να δουλεύουν στα μικρού μεγέθους χρυσορυχεία της Μπουρκίνα Φάσο. Στις σήραγγες και τα φρεάτια διακινδυνεύουν τις ζωές τους από εκρήξεις, κατολισθήσεις και κατάρρευση. Εισπνέουν αέρα γεμάτο με σκόνη και ενίοτε με τοξικά αέρια. Στην επιφάνεια, τα παιδιά σκάβουν, στοιβάζουν, επεξεργάζονται και κουβαλάνε το μετάλλευμα –συνήθως κάτω από τον καυτό ήλιο.
Κάποια απ’ αυτά στέκονται για ατέλειωτες ώρες μέσα στο νερό, σκάβοντας στην άμμο ή την κοίτη των ποταμών, για να μεταφέρουν σάκκους γεμάτους λάσπη πάνω στο κεφάλι ή την πλάτη τους και να την κοσκινίσουν και να την ξεκαθαρίσουν. Σε όλους τους χώρους εξόρυξης, ενεδρεύει πάντοτε ο κίνδυνος να πέσει κανείς μέσα σε κάποιο από τα ανοιχτά φρεάτια ή τους λάκκους που είναι διάσπαρτοι σε όλη την περιοχή. Πολλά παιδιά γεννιούνται μέσα ή δίπλα στα ορυχεία και δεν έχουν γνωρίσει διαφορετικό τρόπο ζωής πέραν απ’ αυτόν. Τα περισσότερα παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο αλλά βοηθούν τις οικογένειές τους μέχρις ότου είναι αρκετά ικανά ώστε να δουλέψουν τα ίδια στα ορυχεία.
