Μέσα σε κάθε εκπολιτισμένο άνθρωπο υπάρχουν τα από καταβολής ένστικτα τα οποία προς χάριν της αρμονικής κοινωνικής συνύπαρξης έχουν περιοριστεί από συστήματα κανόνων συμπεριφοράς. Πολλές φορές όμως, οι ηθικοί αυτοί κανόνες αργούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις του κόσμου και μεταφερόμενοι άκαμπτοι από γενιά σε γενιά εγκαθίστανται μέσα στον ψυχισμό των ατόμων, χωρίς να γίνονται κατανοητοί οι λόγοι ύπαρξής τους. Έτσι, μπορεί το άτομο να εγκλωβιστεί σε μια παρωχημένη και αποστειρωμένη πραγματικότητα που έχουν κατασκευάσει άλλοι γι’ αυτό και να συνεχίζει να την συντηρεί. Σ’ αυτήν την ενότητα φωτογραφιών στέκομαι μπροστά από την κάμερα φορώντας μια σχεδόν ασφυκτική μάσκα η οποία με απομονώνει από τον περιβάλλοντα χώρο και τα αντικείμενά του, αναγκάζοντας το βλέμμα μου να στραφεί εσωτερικά.
